Historia OZJudo

Charakterystyka judo jako sportu:

Judo jest sportem pochodzenia japońskiego. Za jego twórcę uważa się profesora JIGORO KANO (1859 – 1938), który zebrał, usystematyzował i ulepszył chwyty starego jiu-jitsu, dając im taką formę, w jakiej są obecnie uprawiane na całym świecie. [1]

J. KANO usunął z jiu-jitsu elementy mogące zagrażać życiu lub zdrowiu ćwiczących, wprowadzając w to miejsce wiele nowych, stworzonych przez siebie.

Nazwa judo wprowadzona została dla odróżnienia nowej sztuki od starego, feudalnego jiu-jitsu, szybko tracącego swoich zwolenników. [2]

Judo – droga do zwinności lub doskonałości (ju – zwinność, doskonałość, do – droga, sposób), to sport oparty na trzech głównych zasadach.

Pierwsza – „doskonalić samego siebie”. W myśl tej zasady każdy ćwiczący dąży do poznania coraz to nowych technik, do ich doskonałego opanowania. Nigdy nie wykorzystuje swojej przewagi, śpieszy z pomocą słabszym, zawsze cechuje go rozsądek i rozwaga.

Zasada druga – „ustąp, a zwyciężysz”. Gdy przeciwnik Cię pchnie – pociągnij go. Gdy Cię pociągnie – pchnij go, a w ten sposób zawsze uzyskasz przewagę i zamierzony cel.

Trzecia zasada – to „maksimum efektu przy minimum wysiłku”. W każdej sytuacji walki sportowej należy zastosować taką technikę, która przy umiarkowanym wysiłku fizycznym pozwoli odnieść przekonywujące i efektowne zwycięstwo.

Tak pojęte judo ma ogromny, niezaprzeczalny wpływ wychowawczy. Kształtuje szybkość reakcji, zręczność, spostrzegawczość, opanowanie i odwagę. [3]

Współczesne judo jest sportem ściśle ograniczonym przepisami opartymi na starych japońskich zasadach walki wręcz. Jest to rodzaj walki zapaśniczej wymagającej specjalnego ubioru zwanego „judoki”. Jakkolwiek judo wywodzi się z wojskowej sztuki walki na śmierć i życie, zastosowanie judo do obrony osobistej jest obecnie celem drugoplanowym. [4]

Obecnie cały zasób technik judo można podzielić na dwie grupy:

1. NAGE WAZA                  - rzuty

2. KATAME WAZA             - chwyty [5]

NAGE WAZA stosowana jest wówczas gdy przeciwnik traci równowagę lub jest z niej wytrącony. Rzut wykonywany jest przeważnie przez zastawienie drogi nogą, biodrami, stopą itd. Tak aby przez dalsze wychylenie rękami doprowadzić go do upadku na plecy.

KATAME WAZA jako technika obezwładnień – dzieli się na trzy podgrupy:
- trzymania - polegają na utrzymaniu przeciwnika na plecach na macie, tak aby można było całkowicie kontrolować jego ruchy. Za utrzymanie przeciwnika w ten sposób przez 20 sekund otrzymuje się punkt (ippon) i wygrywa walkę przed czasem.

- dźwignie - w walce sportowej dozwolone jest stosowanie dźwigni (tj. wyłamywania i wykręcania) jedynie na staw łokciowy. Doprowadzenie do sytuacji, która w samoobronie pozwoliłaby na unieszkodliwienie przeciwnika daje wygraną w walce sportowej.

- duszenia – tj. nacisk krawędzią przedramienia lub kołnierzem judogi na krtań lub tętnicę szyjną.

W każdej z tych grup, podobnie jak przy rzutach, występują również obrony i kontrataki oraz kombinacje różnych elementów. [6]

Poziom poznanych przez zawodnika technik można z łatwością określić po kolorze pasa, jakiego używa.

Nauczanie judo przebiega w stopniach zaawansowania „kyu” i „dan”. Każdy z ćwiczących, po opanowaniu pewnej ilości elementów technicznych i złożenia specjalnego egzaminu uzyskuje wyższy stopień ma prawo noszenia pasa odpowiedniego koloru.

Zarys historyczny judo w Polsce:

Po wojennej przerwie w roku 1946 wznowiła swoją działalność Akademia Wychowania Fizycznego, która włączyła do programu studiów obowiązkowe ćwiczenia z zakresu samoobrony. Pierwsza na terenie Polski sekcja judo powstała w 1949 roku przy „Dziale Atletyki i Samoobrony AWF”, która następnie została przejęta przez Klub Sportowy AZS AWF Warszawa. Wśród inicjatorów tego przedsięwzięcia wymienia się nazwiska Czesława Borejszy i Tadeusza Kochanowskiego. [1]

Pierwsze zawody judo odbyły się w październiku 1953 roku i wchodziły w skład programu spartakiady studentów AWF. Dwa miesiące później AZS AWF Warszawa przeprowadził pierwsze zawody według przepisów Europejskiej Unii Judo. W następnym roku można już było zorganizować pierwszy w historii naszego judo mecz. W stołecznym Gwardyjskim Klubie Sportowym „Gwardia” powołano bowiem do życia drugą w Polsce sekcję judo.

Wkrótce jednak Warszawa przestała być osamotniona w propagowaniu tej nowej w Polsce dyscypliny sportu. Na terenie kraju znalazło się wielu naśladowców. Silny ośrodek powstał w Gdańsku (przy Technikum Wychowania Fizycznego), w AZS  Kraków, AZS Wrocław oraz G.K.S. „Gwardia” Warszawa. [2]

W dniu 19.05.1957 roku w Łodzi odbył się założycielski Kongres Polskiego Związku Judo. Członkami założycielskimi PZJudo były kluby: AZS AWF Warszawa, AZS Kraków i WKS „Legia” Warszawa.

Polski Związek Judo uzyskał osobowość prawną i został zarejestrowany w Wydziale Spraw Wewnętrznych ST.R.W pod Nr 562 w dniu 14.10.1957 roku. W tym roku PZJudo został przyjęty na członka Europejskiej Unii Judo. [3]

Należy także zauważyć, iż Pierwsze Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorów rozegrane zostały w dniach 18-19.05.1957 roku w Sali sportowej Młodzieżowego Domu Kultury w Łodzi. W mistrzostwach tych startowało 21 zawodników a sędzią głównym był Bogusław Skut. [4]

Zarys historyczny judo w łodzi:

Pomimo, że Łódzki Okręgowy Związek Judo powstał w 1972 roku, to rozwój tego sportu zapoczątkowany był dziesięć lat wcześniej.

Najwcześniej, bo w 1955 roku powstała grupa specjalizacji judo prowadzona w ramach Studium Wychowania Politechniki Łódzkiej. [1]

Właściwy rozwój judo na terenie Łodzi, jako dyscypliny sportowej prowadzonej przez klub sportowy, datuje się od 1963 roku. W tym roku bowiem powstała sekcja judo przy klubie R.K.S. „Resursa”, a pierwszym jej trenerem został Andrzej Turkiewicz.

Od 1963 roku Studium Wychowania Fizycznego Politechniki Łódzkiej prowadziło sekcję judo. [2]

Dyscyplina ta była także uprawiana w dwóch ogniskach T.K.K.F, lecz przez kilka lat władze sportowe miasta odnosiły się obojętnie do wysiłków entuzjastów judo. [3]

W 1968 roku rozpoczął pracę trenerską w K.S. „Resursa” Piotr Plesiewicz,awnastępnym roku Edmund Cichomski.

Od 1967 roku sekcję judo posiadał R.T.S. „Widzew”, lecz nie była ona właściwie prowadzona i praktycznie nie pracowała, co spowodowało jej oficjalną likwidację i przekazanie sprzętu K.S. „Resursa” w 1971 roku. [4]

W 1970 roku powstała sekcja judo przy Wojskowym Klubie Sportowym „Orzeł W.A.M”. Założycielem sekcji był Włodzimierz Małecki.

Od 1971 roku rozpoczęła swą działalność sekcji judo Akademickiego Związku Sportowego Uniwersytetu Łódzkiego. Jej organizatorem i pierwszym trenerem był Piotr Plesiewicz.

1 września 1972 roku powstała sekcja judo przy Międzyszkolnym Klubie Sportowym „Pałac Młodzieży”, w którym zajęcia z dziećmi i młodzieżą szkolną prowadził jako pierwszy Wiesław Horodecki.

W tym samym roku, dzięki bardzo silnemu poparciu kierownictwa Wojewódzkiej Federacji Sportu w Łodzi i Kuratorium Oświaty i Wychowania, rozpoczęto szkolenie dzieci w dwóch szkołach specjalistycznych (Szkoła Podstawowa nr 101 i nr 45).

Do 1973 roku kluby łódzkie należały organizacyjnie do Warszawskiego Okręgowego Związku Judo.

Dnia 25 października 1973 roku decyzją Polskiego Związku Judo i Wojewódzkiej Federacji Sportu w Łodzi powołano sekcję judo przy W.F.S. w Łodzi.

Okręgowy Związek Judo W.F.S. w Łodzi nie posiadał osobowości prawnej i był najmłodszym związkiem w W.F.S.

W chwili powstania Ł.O.Z.Judo W.F.S. w Łodzi zarejestrowane były następujące sekcje klubowe:

            - R.K.S. „Resursa” Łódź

            - W.K.S. „Orzeł – W.A.M.” Łódź

            - M.K.S. „Pałac Młodzieży” Łódź

            - A.Z.S. Politechniki Łódzkiej

            - R.T.S. „Widzew” Łódź

            - T.K.K.F. „Koziny” Łódź

            - T.K.K.F. „Polesie” Łódź

W 1974 roku do grupy zarejestrowanych sekcji judo dołączyły:

            - K.S. „Concordia” Piotrków Trybunalski

            - T.K.K.F. „Skra” Piotrków Trybunalski

            - M.K.S. „Bushidokai” Łowicz

Pod koniec 1976 roku w Klubie Sportowym „Gwardia” Łódź utworzono sekcję judo. Jej kierownikiem został Henryk Gawron. Od 1977 roku trenerem koordynującym pracę sekcji judo w K.S. „Gwardia” był Jerzy Żuchalski.[6]

Wyrazem uznania dla polskiego judo było przyznanie Polsce w 1976 roku organizacji Mistrzostw Europy Juniorów i Juniorów Młodszych.

Polski Związek Judo powierzył Łodzi przeprowadzenie tych zawodów .Było to wyrazem zaufania dla działalności i zdolności organizacyjnych łódzkiego grona działaczy, a także dowodem coraz ważniejszej pozycji judoków tego miasta w rywalizacji krajowej i międzynarodowej.

Mistrzostwa odbyły się w dniach 13-15 listopada 1976 roku w Łódzkim Ośrodku Sportu przy ulicy Worcela 21. [7]

W latach następnych do najprężniej działających sekcji judo w kategorii juniorów należały dwa kluby: K.S. „Resursa” Łódź i M.K.S. „Pałac Młodzieży” Łódź. K.S. „Gwardia” Łódź natomiast mógł się poszczycić znaczącymi wynikami sportowymi w kategorii seniorów.

Działalność Łódzkiego Okręgowego Związku Judo:

Łódzki Okręgowy Związek Judo powstał, jako organ Polskiego Związku Judo, w 1972 roku. Założenie tej organizacji było niejako wymuszone poprzez powstawania coraz to nowych sekcji i klubów judo w Łodzi.

Rok 1962 to data założenia pierwszej łódzkiej sekcji judo przy K.S. „Resursa”. Jednym z pierwszych trenerów w klubie był późniejszy założyciel Okręgowego Związku Judo e Łodzi – Andrzej Turkiewicz. W roku 1972 powstała sekcja W.K.S. „Orzeł”, gdzie pod opieką trenerów ćwiczyło ponad stu zawodników. W tym samym roku powstała sekcja judo M.K.S. „Pałac Młodzieży”. Połączyła się ona z sekcją judo A.Z.S. przy Politechnice Łódzkiej, tworząc silną grupę szkoleniową w klubie środowiskowym SZS-AZS.

Łódzkie judo dało się poznać w tym czasie na arenie krajowej. Dla przykładu: w roku 1965 i 1966 Paweł Skuza (K.S. „Resursa”) zdobył tytuł mistrza Polski w kategorii juniorów młodszych. Drugi z zawodników Resursy – Janusz Korczak w 1972r. zdobył złoty medal na VI Ogólnopolskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej. [1]

Pierwszym prezesem Okręgowego Związku Judo został jego założyciel – Andrzej Turkiewicz. Kolejno funkcje tą sprawowali: Henryk Scholl (II kadencja), Damian Szymkowicz (III), Aleksander Leńczuk (IV), Wiesław Horodecki (V), Zdzisław Dałek (VI), Andrzej Blewązka (VII i VIII) od 2004 roku funkcję prezesa sprawuje Zbigniew Pacholczyk. Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż na początku istnienia związku klub Resursa pełnił funkcję klubu wiodącego.

Okręgowy Związek Judo obecnie ma swoją siedzibę przy al. Kościuszki 73/75 w Łodzi. Jego zarząd tworzą: Prezes Zbigniew Pacholczyk, Wiceprezes Jerzy Gołębiewski, Sekretarz Anna Borkowska, członkowie Maciej Kisieliński i Wiesław Muszyński. W skład komisji rewizyjnej Związku wchodzą: Przewodnicząca Anastazja Borkowska, sekretarz Bożena Kaczmarek, członek komisji Elżbieta Wojtysiak.

Kluby stowarzyszone w Okręgowym Związku Judo, to: AZS Organizacja Środowiskowa w Łodzi, KS „Gwardia” Łódź, LUKS „Jusport” Justynów, Łódzki Klub Judo, UKS „Ippon” MDK Kutno, MKS „Jedynka” Łódź, MKS „Pałac Młodzieży” Łódź, MKS „Vis” Skierniewice, MKS „Zryw” Łowicz, MMKS „Wojownik” Skierniewice, UKS „Bushi” Łódź, UKS „Dan” Sieradz, UKS „Judo Rawa” Rawa Mazowiecka.

 Pozątki Judo w Łodzi i jego rozwój do 1993 roku.

Źródło: Praca magisterska Pana Dariusza Krajdy pt. "Początki Judo w Łodzi i jego rozwój do roku 1993", Łódź 1994r.